بررسی و مقایسۀ شیوۀ بیان مؤلفه های عرفانی در رمان های فرانی و زویی و روی ماه خداوند را ببوس

این نوشتار به بررسی و مقایسۀ شیوۀ بیان آموزه­های عرفانی در رمان فرانی و زویی نوشتۀ جی. دی. سالینجر و رمان روی ماه خداوند را ببوس اثر مصطفی مستور، می­پردازد. این دو اثر به دلیل بیان اندیشه­ها و آموزه­های عرفانی، وجوه مشترکی با هم دارند. هدف از این پژوهش، یافتن وجوه اشتراک و افتراق میان دو اثر مذکور در شیوۀ بیان آموزه­های عرفانی و بررسی و تحلیل آن هاست. در این نوشتار نشان داده شده است که هر دو رمان در بیان آموزه­های عرفانی از عناصر مشترکی چون «گفت وگومحوری»، «ایجاد پرسش»، «برداشت نمادین و ذوقی از متون مقدس»، «دعا»، «کودکی»، «شخصیت­های آشفته»، «خودکشی»، «پایان باز امّا جهت­گیرانه و مثبت»، استفاده کرده اند و البته این عناصر در هر دو داستان، تفاوت­هایی با هم در کارکرد و میزان تأثیرگذاری دارند. همچنین نشان داده شده است که اگرچه، هر دو رمان حاوی مطالب عرفانی هستند، امّا نگرش آن ها به عرفان با هم متفاوت است. رمان روی ماه خداوند را ببوس، در جهت تأیید و تبلیغ عرفان و رمان فرانی و زویی در جهت نقد و آسیب­شناسی عرفان نوشته شده است.